Widzę te liście, szargane wiatrem

I piach, we wzory ułożony

Nie widzę tylko jak oddycham

I ciepła rąk, kochanej żony.

Tak zawieszony między światy

Nie wiem gdzie jestem, dokąd zmierzam

Czy życie moje już skończone...

Nadal i nadal nie dowierzam.

Po cóż nam w tłumie siedzieć

Zawistnym karmić ego

Wampirze dusze krwią napełniać

Więc pytam się, dlaczego?!

Wystarczy nam dla siebie być

Napełniać się radością

Dotykać ciszą serca swe,

Wciąż biją nam miłością...

Podzieleni

 Podzielił nas, mój bracie

Zły polityków głos W dwóch wrogich sobie obozach Na dwoje dzieląc włos Im tylko ważna władza Nas poprowadzi Bóg Patrzymy tak na siebie Tyś wróg mój, ja twój wróg! Komuchów czas pogonić By nie płynęła krew Polskiej nam trzeba zgody Złym politykom wbrew

Marzyć...

Choć na moment chcę być wilkiem

Mieć przestrzenie, gdzie szum milknie

I usłaną pięknem drogę,

Jakbym lasu został Bogiem

Dobro trzymać, wciąż formować

I na oku mieć świat mały,

By nikt nie mógł dominować 

By wrogowie zawżdy drżali.

Choć w połowie, niech się spełni,

Moja wilcza myśl natrętna

I niech stoczy walkę z marą

By jak bańka mi nie pękła!

Śledź po islandzku.

 5 sporych płatów solonego śledzia wymoczonego .

Na marynatę:

10dkg obranego korzenia chrzanu

0.5 l. soku z buraków 

1 gwiazdka anyżu

4 ziela angielskiego

5 ziaren pieprzu

5 dkg marynowanych buraczków

 1/2 szklanki cukru

1/2 szklanki wody

1/2 szklanki  octu 10%

kwaśna śmietana 18 %

1 jabłko 

1 szalotka(mała)

koper

2 - 3 łyżki kaparów 

chleb razowy 

masło

Chrzan pokroić w cieniutkie plastry. Wrzucić do rondla. Dołozyć sok z buraków, anyż, ziele, pieprz. Doprowadzić do wrzenia, zdjąć z ognia i odstawić na godzinę.

Zagotować wodę z octem i cukrem. Wymieszać i odstawić do wystudzenia  (temp.pokojowa) teraz dodać do marynaty buraczki pokrojone na 2-4 części.

Śledzie pokroić na 2 cm kawałki i przełożyć do słoika. Zalać marynatą i wstawić do lodówki na 3-6 dni.

Serwować na kromce razowego chleba z masłem, odsączone z marynaty z kleksem  śmietany, jabłkiem pokrojonym w cienkie plasterki i cebulą pokrojoną w piórka.

  obsypać kaparami i posiekanym koprem. 

S M A C Z N E G O !!!

Drogowskaz

Nauczę cię synku liter

i zdjęcia przodków pokażę,

A kiedy trochę podrośniesz,

i zdrajców Polski ci wskażę.

Pokażę, jak zdobyć siły,

byś nigdy nie stracił marszruty,

Byś serce miał zawsze dla Polski,

a dla jej wrogów buty!

Nauczę, kto był nam wrogiem,

kto nam zadawał blizny.

I kochać całym sercem

imię Polski, Ojczyzny!

Wygasił bym obraz w oczach

I słuch zagłuszył dźwiękiem

By nie oglądać już

Ludzi skalnych lękiem

By nie usłyszeć więcej

Bigotów kolorowych

By nie mieć więcej już

Śmietniska wokół głowy...

Samotność

Samotność jest jak burza.

Z tłumu chmur powstaje,

by spotkać nienasycenie... Stłamsić pragnienie W wiatr się zanurza, W czyste niebo nieustannie wrasta. Ciemnością porasta I wsie i miasta. I choć czasem, nie jesteśmy sami, Samotność płacze z chmur, pływa całymi rzekami...

 4-go czerwca, drodzy rodacy,

Nastąpi wielki czas pochodu,

Słoneczko Peru da orację

Ojciec POlszewi i ciemnogrodu.

Pedalskie niosąc transparenty,

Tęczowe szmaty i pioruny,

I partia Razem, lud wyklęty

Z pieśnią pochwalną dla komuny.

Bedą SBeby, jako rodacy,

I ci co kiedyś pałowali

Pocioty ORMO, oraz ZOMO

Teraz się będą miłowali.

Wiwat szmaciarstwo, 

Chamy i wszyscy ci nadęci 

Wiwat kałmuki, ciemne masy!

Kurewstwo niech się święci!

 Siedzę owinięty ciszą

A piękno usiadło obok

Słońce tuliło już ziemię

Całując czerwieni obłok

Mieszka chyba w stawie

Smutki kropel już na dnie,

Pachnąc dymem sinawym.

Smakiem lekkiej obawy

Czy wstanie...

 Blasku nocą niewiele...

W zasadzie tyle co nic...

Najwyżej księżyca zieleń...

Iecz tylko w pogodne dni...

I może uśmiech

Choć raz

Na mlecznej drodze gwiazd

Wy-kopalisko

Przy budowie krętych dróg

Wietrzyk śpiewał jakoś cicho

Z góry zerkał sobie Bóg

Deszcz zacinał też nielicho.

Dwóch kopaczy, owych dróg

Wykopało obce ciało

Aż ich ścięło ostro z nóg

W głowach się poprzewracało

Okazało, bo wiem się, 

Że to prawdy worek sterczy

I myśleli, tylko gdzie

Ukryć go, bo strasznie jęczy

Wzięli wór ze sobą w góry

By nie rozpruł się przypadkiem

W świat już poszły różne bzdury

Prawda niewygodnym świadkiem

Od tej pory, garnitury

Niczym menel z ostrym rauszem

Głoszą nam peany z góry

Okraszając wdzięcznym fałszem.

W życiu, jest miłość i śmierć, zarówno,

Każda zaprząta mą duszę, po równo,

Pierwszą pragnąłem i mam ją od Boga,

Druga, to smutek, żal i trwoga

Lecz tylko jedną mam w życiu duszę,

Kocham i miłość i śmierć kochać muszę...

Syjocielowi Księdzu Robertowi Jantczakowi...

Spoczywaj w pokoju wiecznym...Amen.💔😢🙌😇

Wiosenna miłość

Nadchodzi wiosny czas,

Boćki wrócą do gniazd

Urosną drzewom liście,

Ciepło znów będzie, oczywiście,

Miś zrzuci se futerko,

Bo ma ochotę wielką,

Wziąć ciebie znów za rękę,

I ptasią dać piosenkę

I pójść z tobą po kres,

Gdzie zawsze pachnie bez,

I las uszyty z klasą,

Ma najpiękniejszy fason

A woda świeci jak lusterko,

Z kaczeńcy piękne ma futerko

I tylko razem, ja i ty...

Tak cudnie wszędzie, jakbym śnił!

Ty jesteś moja, a ja twój,

Na miarę szyty jest ten strój!

Od rzeki zbliżyłem się do miasta powoli, Tam świt żegnał się z nocą. Zimny głód duszę mi zniewolił, Oczy drżały, czułem jak skronie się pocą. Odbicie wieży kościoła

falowało w tańcu Kiedy słońce wzeszło wysoko i sennie Wiatr ucichł, jak pies w kagańcu I grzechy miasta tego... bezimienne

 Jak w kotle gorącym,

Gotują się uczucia, Otchłanią rozpaczy Przyprawione Ty w obliczu wojny, Ukraino, Udajesz, uczucia wypalone... Ni słowem się nie pochylisz, Ni gestem, A ja człowiekiem Tylko jestem. Pali mnie dusza, I krzywda nasza, I cisza w okół... Nikt nie przeprasza...

 Pan z reklamy w telewizji

Chce mi wcisnąć kit

Jak zażyję te tabletki

Będę czuł się git!

Konar będzie płonął ostro

Jak koliba, co w westernie

I wystrzeli, niczym korek

Z butelki w tawernie.

Lecz za chwilę pani gada,

Że jej capi komin

Więc najlepiej, jakbym kupił

Sobie Halitomin

 Ot taka i prosta to będzie poezja

Jak Fazik zaczaił się kiedyś w daglezjach

Ni śmieszna, ni smutna i nawet nie super 

W daglezjach Faziczek pokazał swą dupę

Pardon, drogie dzieci, panowie i panie,

Lecz czasem znienacka, dopada nas sranie!

Sprzedana historia

Cerują ci oczy, zszywają usta,

Byś milczał o Niemcach w ślepocie,

Trupem cuchnące uliczki umysłu,

Zasiana amnezja ciemnocie!

Krew już obmyli, historii niepamięć,

Cóż jeszcze może się ziścić?!

Niemcy niewinni, rasa nadludzka,

Źli byli wszakże naziści!!!

Diabeł się cieszy, sprzedali prawdę,

Nowe już meble w piekle,

Tacy, co zwą się POlszewikami

Sprzedali się za szekle!

Przeszedł znowu, nieproszony

W brudnych butach, pierdolony!

I bezczelny zrobił krok,

Zapierdolił stary rok.

Dumny chodzi, jak ten paw,

Co przyniesie, w duszy strach!!!

Czy nadziei nastał krach?

Ja pierdolę, mam to w dupie,

Co mam kupić i tak kupię,

Nic nie zmieni nowy rok,

Z kopa jebnę błądzi w krok,

Sram na polityków srodze

I na skurwysynów w todze!

Czy coś zmieni się dziś dla mnie?

Nie, bo każdy tylko kłamie,

Każdy łże, jak dziki pies,

Po angielsku mówiąc "YES"!