Od rzeki zbliżyłem się do miasta powoli, Tam świt żegnał się z nocą. Zimny głód duszę mi zniewolił, Oczy drżały, czułem jak skronie się pocą. Odbicie wieży kościoła

falowało w tańcu Kiedy słońce wzeszło wysoko i sennie Wiatr ucichł, jak pies w kagańcu I grzechy miasta tego... bezimienne

 Jak w kotle gorącym,

Gotują się uczucia, Otchłanią rozpaczy Przyprawione Ty w obliczu wojny, Ukraino, Udajesz, uczucia wypalone... Ni słowem się nie pochylisz, Ni gestem, A ja człowiekiem Tylko jestem. Pali mnie dusza, I krzywda nasza, I cisza w okół... Nikt nie przeprasza...