FAZIKOWO

 Ech, te sosny utulone w śniegu

Ciche srebrem ubrane igiełki

I brzoza w ciapki malowana,

A domek, puchem pokryty wielkim

Trawy śpiące pod kołdrą

 I echo, co zasypia w lesie!

Saren tropy na ścieżce,

Północny wiatr melodie niesie.

A na niebie grudniowym,

Zorza się toczy

W zaprzęgu lodowym

Jałowce w pokłonie, przed różą,

Co na tronie z kryształu zasiadła,

Diamentem obsypana szronu,

Błękitna sójka przysiadła...

Śniegiem wybielały twoje paprocie,

Lekko rozchwiane gną się leszczyny,

Byliny w sopelkach zamarzły,

Schowały się do snu maliny

Ech, lesie zimowy!

Któż rozlał na ciebie mleko

Czy jesteś już na nas gotowy?

Fazikówka jest cząstką ciebie

A my  już niedaleko...

Boże Narodzenie

Znów zabrakło przy stole kilku z nas,

Pozostało w pamięci spojrzenie,

Jest radości i zadumy czas,

Już kolejne Boże Narodzenie...

Jak narodził się Jezus w nas,

Tak zostaną najbliżsi wiecznie,

Wiatr porusza najczulej las,

Oddech bliskich porusza powietrze. 

Nowe życie przyszło na świat,

By zasiąść z nami przy stole,

By zapełnić nam serce od strat,

I nadziei roztoczył nam, złotą aureolę...

Gdzieś biją dwa serca w jednym ciele,

Łagodny pomruk silników ich dusz,

Zaczarowane marzenia, jakich wiele 

I Mroczne miasto, niczym busz.

W szeptach Sodomy, cichy cień,

Który tnie marzenia, jak sztylet,

Znikając w ciemność, budząc dzień 

Modny fason nienawiści i amulet

Życie ożywa, gdy ulica spłaci dług,

Znów trwa walc śmierci i fantazji

I zamknięty na klucz Bóg,

Muskany oczami wyobraźni...

Poeci tutejsi, już nic nie piszą,

Nikt nie widzi dojeżdżającej  karetki,

Dwa serca otulone już ciszą,

Obojętność i cisza,  ból matki,

Tuż obok, kochankowie w ciemnym kącie,

Zabijani szeptem i spojrzeniem,

Śmierć w żywiole, na froncie,

Mroczna dzielnica, pożera ich cieniem...

Trwa aborcji krwawy balet, 

Miłość nie trzyma nikogo za ręce,

Pigułka, seks, gwałt, rzyganie w szalet,

A obok życie, naprędce...

 Nikt mnie nie rani, tak jak internet,

Przeszywa mój umysł, jak  strzała zatruta,

Włamuje się do moich snów,

Depcząc wszystko w brudnych butach...

Łomocze w głowie, jak bicie młota,

Uśmiechem drwiącym, pozostawia blizny,

A myśli, kłują jak róża...za dawnym tęsknota.

Katom honory, ofiarom hańba,

Złamane kości, honor czysty,

Moskiewska rządziła u nas banda,

A z nią wolności myśli prysły.

Kamień i nóż zaciskam w dłoni,

Bo kurwy w alei zasłużonych,

A ci, co za Polskę życie oddali,

Kurwy na łączce pochowali!

Życie przemija w miarę spokojnie

Kochanej Ojczyzny, pachnie ziemią 

Miałem nadzieję, że WRONa spłonie,

Że ludzie myślenie zmienią.

W pamięci groby, tych co przeciwni,

Czerwona zaraza łamała kości,

Dzisiaj część ludzi, chyba naiwnych 

W sercu swym komunę gości!

Obiecywali, gdy wolność wróci,

Polacy znów się zjednoczą,

Niem już czemu, to mnie smuci,

Wciąż gówno w mózg nam tłoczą...

Wiatr kart historii, przewraca strony,

Chciałby przewrócić moje,

Polska im obca, Niemcom pokłony,

Czy będziem wolni...tego się boję!

Na zapas

Martwił się na zapas

I rwał włosy z głowy,

Nocami nie sypiał 

I wciąż głodny chodził...

Teraz leży chory 

Pęka serce z żalu,

Bo mógł się wszak cieszyć,

Lecz już jest po balu.

Myśli intensywnie,

Mogłem być w radości,

Teraz nie mam siły,

Bolą nawet kości...

Po cóż żyć na zapas,

Lepiej cieszyć chwilą,

Planowanie niszczy 

Nie bądź sobie żmiją!