Wy-kopalisko

Przy budowie krętych dróg

Wietrzyk śpiewał jakoś cicho

Z góry zerkał sobie Bóg

Deszcz zacinał też nielicho.

Dwóch kopaczy, owych dróg

Wykopało obce ciało

Aż ich ścięło ostro z nóg

W głowach się poprzewracało

Okazało, bo wiem się, 

Że to prawdy worek sterczy

I myśleli, tylko gdzie

Ukryć go, bo strasznie jęczy

Wzięli wór ze sobą w góry

By nie rozpruł się przypadkiem

W świat już poszły różne bzdury

Prawda niewygodnym świadkiem

Od tej pory, garnitury

Niczym menel z ostrym rauszem

Głoszą nam peany z góry

Okraszając wdzięcznym fałszem.