Grudzień trzynasty, mroźnego ranka, Jaruzel gadał w telewizorze, Nie dali wtedy Teleranka, Czołgi stały na dworze! Wojenny stan, WRONa krakała, Kując ludzi w kajdany, Nadzieja jednak nie umierała, Choć zadawali rany!

Już Ci synku nie powiem dobranoc, Nie utulę, gdy wrócisz po lekcjach, Nie wróciłeś tej nocy na noc, Zabiła cię synku eSBecja! Miałeś plany, zostać lekarzem, Tak cieszyłam się o Panie, Teraz klęczę przed ołtarzem, Boże, daj mi wytrwanie!!!

Chodzę po bagnie świata, Nogą dotykam piekła, Otula mnie trwogi szata, Tęcza jest taka wściekła. Księżyc schodzi już z nieba, I jakoś dziwnie zżółkł, Modlitwy nam teraz trzeba, Tak nam dopomóż Bóg!

Jachira na świętości pluje, 
Tradycja opluta przez szuję, 
Tak patrzę na tę szczeżuję,
 Każdego, kto jej winszuje.
 Pluć już zaczyna wysoko... 
Zaczyna pluć sobie w oko! 
Ot taka jest ta Jachira,
 Choć dla mnie...
 To zwykła Ja Świra!

Niewidoczne zło. Zła siła nadciąga, Gorsza od ruskiej zarazy Tamta wjechała w czołgach, Widoczne zła szły obrazy. Tu podstęp diabelski knuty, Pod płaszczem idzie wolności, Kolczaste zakłada druty, Na umysł, nie łamiąc kości! Zgnilizna podseksu, co się zwie, Ideologia LGBT!!!